मन वेडेच असत ग...
कोणावर तरी जीव लावलास
यात तूझे तरी काय चुकले
आपल्या परक्यांना ओळखण्यात घोळ केलास
हे कुठेतरी खटकले
ज्यांच्या दुखात सामील झालीस
त्यांनीच दूर लोटले
"त्या" स्वार्थी मनाला आपले मानलेस
हे तरी कसे तुझ्या मनास पटले
मन वेडेच असत ग
त्याची समजून नेहमीच काढावी लागते
समजूत काढता काढता सहज
त्या वेड्या मनाला फसवावे लागते
बर केलस वेळीच ओळखलस
एकटेपणाला आपल मानलस
पण चूकशील पुन्हा तू जर,
या एकटेपणाच्या नादात दुखाला कवटाळलस…
Comments
Post a Comment