Posts

Showing posts from February, 2013

आई शक्ती दे!!

Image
आई शक्ती दे!! आई शक्ती दे !! अन्साई आई या दुर्गवीरांसी शक्ती दे !!धृ!! हर शिळा शिळा वेचुनी, हर चिरा चिरा रचुनि मंदिर तुझे बांधण्या, आई शक्ती दे!! आई शक्ती दे !! अन्साई आई या दुर्गवीरांसी शक्ती दे !!१!! ढासळते बुरुज हे सावरण्या, कोसळता इतिहास हा वाचविण्या, वाचवूनी हा इतिहास, घडविन्या नवा इतिहास आई शक्ती दे!! आई शक्ती दे !! अन्साई आई या दुर्गवीरांसी शक्ती दे!!२!! हरवत्या वाटा या शोधण्या, या वाटेवर दगडी पाय-या रचविन्या शिवप्रेमींना या वाटेवर साद देण्या आई शक्ती दे!! आई शक्ती दे !! अन्साई आई या दुर्गवीरांसी शक्ती दे !!३!! दुर्गवीर चा धीरु माझे अंतरंग http://dhiruloke.blogspot.in/

निशब्द.... प्रवास अफाट पद्मदुर्गाचा…

Image
निशब्द.... प्रवास अफाट  पद्मदुर्गाचा…  दुर्गवीर ची  अजून एक मोहिम फत्ते..  निशब्द करून जाणारी (तसा मी निशब्द च असतो म्हणा… ).  याअगोदर मी पद्मदुर्ग दर्शन केल होत पण पण तरीही यावेळी काही वेगळच वाटत होत.  वाटत होत पुन्हा पुन्हा इथे येउन ह्या अफाट जलदुर्गाचे दर्शन घेत राहावे.     दि. २३/२/२०१३ ला स्वामी नारायण मंदिर, दादर इथून बसने निघालो. मुंबईहून २७  दुर्गवीर ७ दुर्गवीरांगना  पुण्याहून १० दुर्गवीर असे तब्बल ४४ दुर्गवीर या मोहिमेसाठी हजर राहणार होते. यात अगदी ८-१० वर्षाच्या लहान मुलांपासून ५० - ६० वर्षापर्यंतच्या आई - बाबांचाही सहभाग होता.  यात काही तर सहकुटुंबच आले होते.   आजच्या मोहिमेच खास वैशिष्ट म्हणजे आमचे दोन महत्वाचे दादा अजित दादा, आणि संतोष दादा याची अनुपस्थिती.  त्यामुळे मोहिमेवर निघाल्यापासून सर्व जबाबदारी प्रामुख्याने  मोनिश दादा, नितीन दादा यांच्यावर होती. आणि मोहिमेचा जमाखर्च बघायचा आणि इतर काम आमचे दुर्गवीर बंधू संदीप दादा, आणि सुरज दादा यांच्या वर होती.  तसा प्रत्येक दुर्गवीर आपल काम समजून जबाबदारीने वागणार होता हे नक्की होत.    प्रत्येकाला संपूर्ण मोहिमेची आख

भगवं वादळ...

Image
भगवं वादळ...  दि.१९/२/२०१३ रोजी  शिवराज्याभिषेक सोहळा समिती, उस्मानाबाद आयोजित 383व्या शिवजयंती कार्यक्रमात दुर्गवीर प्रतिष्ठान ला खास आमंत्रण देण्यात आले होते. ते निमंत्रण स्वीकारून आम्ही दुर्गवीर मी, संतोष हासुरकर, अजित राणे  अमित शिंदे, उमेश पारब, मनोज मोरे, सुरज कोकितकर, अनिकेत तमुचे, महेश सावंत असे ९ दुर्गवीर आम्ही ४००-४५० कि.मी. चे अंतर पार करून या  383व्या शिवजयंती कार्यक्रमास उपस्थित राहण्यासाठी गेलो.  सोमवारी रात्री उस्मानाबाद च्या दिशेने निघताना मनात  उत्सुकता होती. ती उत्सुकता जसजसे ते उस्मानाबाद च्या जवळ जात होतो तशी वाढत होती.  पण पुढे जाउन एक  भगवं वादळ आम्ही अनुभवणार होतो याची आम्हाला कल्पना नव्हती.     जसजसे आम्ही उस्मानाबाद शहरात प्रवेश करू लागलो तसे ओमकार नायगावकर, अविनाश निंबाळकर यांच्याशी फोन वर बातचीत चालू झाली.  त्यांनी सांगितल्याप्रमाणे आम्ही पुढे पुढे जात होतो.  जाताना रस्त्यात आम्हाला जाणवत  होत कि आम्ही "भारत" किंवा "इंडिया" त नाही तर आमच्या हिंदुस्थानात आहोत.  गल्लोगल्ली शिवजयंतीची लगबग, दोन्ही बाजूना भगवे झेंडे आणि फक्त  भगवेच  झ

आज समजल "थरार" कशाशी खातात.....

Image
आज समजल "थरार" कशाशी खातात..... दुर्गवीर सोबत अनेक गडदर्शन मोहिमा केल्या खूप डोंगर चढलो या सह्याद्रीच्या कुशीत खूप वेळा झेप घेतली पण आजची "झेप" जरा जास्तच "थरारक" होती. मानगड पासून काही अंतरावर एक डोंगर आहे तिथे जावळीचे खोरे आहे. तेथुंनच  जवळ असलेल्या डोंगरावर एक दगडी सिंहासन आहे व तिथे एक बालेकिल्ला असल्याचे आम्हा दुर्गवीरांना समजले होते. जवळच एक घळ आहे. हे सर्व पाहावे म्हणून आम्ही काही दुर्गवीर चढाईला निघालो. रामजी कदम, संतोष दादा, सचिन जगताप, शैलेश कंधारे, अमित शिंदे, संदीप काप, अजित दादा, नितीन पाटोळे, मनोज पवार, महेश सावंत असे आम्ही दुर्गवीर सकाळी ८:३० च्या दरम्यान चढाई ला सुरवात केली. तेथील स्थानिक आमच्या मदतीला येणार होते पण काही कारणास्तव ते येऊ शकले नाही. त्यामुळे आही स्वताच जायचे ठरविले.त्यानंतर आमचे सरसेनापती संतोष दादा नि आदेश दिले सरळ डोंगर दिसतो तस चालत जायचं. उभा डोंगर चढायचा तोही कोणत्याही "दोरी" आणि काय काय वापरतात ते त्याशिवाय. थोडक्यात काय ROCK CLIMBING तेही कोणत्याही साधनाशिवाय. सोबत होता तो शिवरायावरचा विश्वास बस त्या

मातृ-पितृ देवो भव....

Image
कालच एक चित्रपट पाहण्यात आला चित्रपटाच नाव होत "मान सन्मान" तो हि आपण दुर्लक्षित केलेल्या सह्याद्री प्रादेशिक वाहिनीवर. नाहीतर या सह्याद्री च्यानल कडे जायला वेळ कुणाकडे आहे. झी, सोनि, स्टार या वाहिन्यांवरील फालतू डेली सोप मधून आपण मुक्त झालो तर सह्याद्री वाहिनीकडे जाऊ ना. असो "मान सन्मान" हा चित्रपट रीमा लागू, शिवाजी साटम यांसारख्या कसलेल्या कलाकारांसोबत अनेक नवे जुने कलाकार होते. चित्रपटाचा विषय थोडा भावनिकच होता. एक मध्यमवर्गीय कुटुंब २ मुलगे एक शिकून मोठा कलेक्टर होतो  आणि आई वडिलांना जुन्या चाळीत सोडून बंगल्यात निघून जातो. २ रा चांगल्या नोकरीवर नसतो त्यामुळे नाइलाजास्तव आईवडिलां सोबत त्या चाळीत राहतो. काही वर्षानंतर २ मुलगे मिळून निर्णय घेतात आई वडिलांना वृद्धाश्रमात ठेवायचं. आईवडिलांना हे मान्य नसत. ते वर्तमानपत्रात जाहिरात देतात कुणाला आईवडील दत्तक हवे असतील तर या संदर्भात. ८ दिवसात त्यांच्या साठी एक अतिशय श्रीमंत व्यक्ती चालून येतो. ते त्याच्याकडे राहायला जातात. आई वडील अगदी सुखात असतात कारण त्यांना श्रीमंत मुलाने दत्तक घेतलेलं असत. इकडे कलेक्टर मुलगा लाच

लाजून तुझे जाणे

Image
लाजून तुझे जाणे, स्पर्शून मनास जाते, हासणे या माझ्या चंद्राचे, त्या चंद्रास लाजवून जाते... दुर्गवीर चा धीरु माझे अंतरंग http://dhiruloke.blogspot.in/

देवी अन्साई ची पूजा...

Image
देवी अन्साई ची पूजा... आज दि. १०/२/२०१३ रोजी माझ्या दुर्गवीर परिवारासोबत माझ "दुसर घर" (गडकिल्ले) "सुरगड" वर गेलो. नाहीतर आठवड्यातील एक दिवस या माझ्या दुस-या घरी नाही गेलो तर मन बेचैन होत. आज कामावरून निघतानाच थोड प्रसन्न वाटत होत का माहित नाही. नेहमी प्रमाणे दिवा-रोहा ट्रेन ने निघालो. आमचे प्रशांत बंधू नि नवीन कोंगो आणला त्याच उद्घाटन झाल आमच्या शिवरायांच्या काव्याच्या गायनाने. शिवरायांवरील स्फूर्तीपार गीते गात गात आम्ही मजल दर मजल करीत नागोठणे स्टेशन गाठले आमच्या अजीत दादांच्या अनुपस्थिथित एकट्याने मोहिमेची जबाबदारी सांभाळणारे नितीन दादा नि आमची नागोठणे ते खांब पर्यंतची प्रवासाची व्यवस्था अगदी चोख पार पाडली. गडाच्या पायथ्याशी असलेल्या हनुमान मंदिरातील हनुमानाचे बाहेरून दर्शन घेऊन आंम्ही पार्टे यांच्या घरी गेलो. तिथे गेल्यावर कळल दुर्गवीरां ची अगोदर आलेली तुकडी त्या मध्ये संतोष दादा, अनिकेत दादा, महेश दादा, देवेश दादा हे सर्व अगोदरच गडावर पोहोचले होते. मग माझीही इच्छा झाली गडावर जायची पण रात्र थोडी जास्त झाल्यामुळे ती इच्छा बारगळली. मग आम्ही मोर्चा जेवणा कडे

पण वाट तुझी मी खूप पहिली.......

Image
शाळेत तुला रोज बघायचो ग  पण बोलायची काही  हिम्मत नव्हती  तुझ्या हसण्यावर मी हसायचो ग पण तुझी नजर त्यावर खिळलीच नाही वर्गात मुली ब-याच होत्या पण  इतर मुलीत जरा तूच सभ्य होतीस दिसायला जरी साधी होतीस पण  पण मनात माझ्या बसली होतीस  नाव तुझ घेतल्यावर  मी पहिला तुझ्याकडे पाहायचो  चोरटी नजर फिरवल्यावर  मग स्वताशीच हसायचो मित्र माझे हाक मारायचे  तेव्हा माझी नजर तुलाच शोधायची  निदान त्यांच्या तरी आवाजाने तू माझ्याकडे बघतेस का ते पहायची  बोललोच नाही तुझ्याशी कधी   मग मैत्री तर खूप दूर राहिली  तू थांबवलस नाही मला कधी  पण वाट तुझी मी खूप पहिली....... दुर्गवीर चा धिरु माझे अंतरंग  http://dhiruloke.blogspot.in/